جنگ جهانی دوم؛ تلخ‌ترین فاجعه‌ی تاریخ

 

70 میلیون کشته! عدد کمی نیست، یعنی کل جمعیت ایران از بچه تا پیرزن و پیرمرد،این حاصل جنگ جهانی دومه، بهتره بگیم تلخ‌ترین فاجعه‌ی تاریخ،جنگی که فرهنگ،  معماری،  زندگی یک نسل از مردم چند کشور رو نابود کرد، فاجعه‌ای که بخاطر دعوای چند سیاستمدار افرادی همدیگرو کشتند که تا به حال همو ندیده بودن و هیچ کینه‌ای نسبت به هم نداشتن. توی جنگ هیچ زیبایی وجود نداره اما بعدش فیلم سازها و نویسندها  جنگ رو با دید هنری خودشون صحنه سازی میکنن و میشه گفتن تنها وجه مثبت جنگ همین فیلم‌ها و کتاباست .

خب باید بگم شما تنها کسانی نیستین که خودتون رو توی اون حال و هوا متصور شدین... فیلمسازها و کارگردان‌ها فیلم ساختن در مورد جنگ جهانی دوم رو از خیلی وقت پیش شروع کردن. ما هم همین‌طور! البته فیلم که نه؛ ولی اتاق فرار چرا! حس این‌که اسیر جنگی باشیم رو شاید فقط توی اتاق فرار Behind The Bars بشه لمس کرد. فرار کردن از یه زندان نمور توی یه کشور غریب، درحالی که هیچ چیزی از گذشته‌ی هم سلولیات نمیدونی هیجانیه که کمتر جایی توی ایران بشه بهش دست پیدا کرد؛ ولی ما توی این اتاق فرار کاملا این احساس جدید و خاص رو بهتون انتقال میدیم.

همون‌طور که گفتم فیلم‌های خیلی خیلی زیادی درمورد جنگ جهانی ساخته شدن که انتخاب بهترینشون قطعاً غیرممکنه! ولی توی این مقاله میخوایم چندا از بهترین‌ها رو بهتون معرفی کنیم؛ اگه حس میکنین جای فیلمی توی این لیست خالیه توی نظرات باهامون درمیون بذارین!

نجات سرباز رایان (Saving Private Ryan)

       یکی از به یاد ماندنی‌ترین فیلم‌های ساخته شده درمورد جنگ جهانی، با بازی فوق‌العاده تام هنکس و مت دمون و کارگردانی استیون اسپیلبرگ؛ نجات سرباز رایان داستان نجات دادن یه سربازه... سه برادر بزرگترِ جیمز رایان (مت دمون) توی جنگ کشته شدن و خبر مرگ هر سه برادر در یک روز به دست مادرشون رسیده... انسانیت فرماندهان جنگی اجازه نمیده که خانواده رایان مرگ آخرین بچشون رو هم ببینن؛ پس کاپیتان میلر (تام هنکس) یه تیم شش نفره رو برمی‌داره و در نرماندی فرانسه به دنبال جیمز فرانسیس رایان می‌گرده...

پیانیست (The Pianist)

       یک شاهکار هنری که آدرین برودی، بازیگر نقش اصلی، به خاطر این فیلم جایزه اسکار رو در سن 29 سالگی برد و تبدیل به جوان‌ترین برنده اسکار بهترین بازیگر مرد شد. رومن پولانسکی هم برای این فیلم اسکار بهترین کارگردان رو برنده شد.

آدرین برودی در این فیلم نقش ولادیسلاو اشپیلمن رو بازی می‌کنه؛ یک پیانیست ماهر یهودی که برای رادیوی ملی لهستان پیانو می‌نوازه... جنگ جهانی دوم آغاز شده، ولی خانواده اشپیلمن هنوز در امنیت هستند؛ تا اینکه یک روز که اشپیلمن مشغول نواختن پیانو در رادیو لهستان بوده ناگهان زمین به لرزه درمیاد و صداهای مهیبی به گوش می‌رسن.. ارتش نازی به لهستان حمله کرده!

ولادیسلاو با عجله پیش خانواده‌ش برمیگرده، ولی اوضاع هر لحظه بدتر میشه... ولادیسلاو به‌خاطر نفرت ارتش نازی‌ها از یهودی‌ها به مدت پنج سال یه زندگی بدتر از مرگ رو تجربه می‌کنه؛ شاید تنها چیزی که ولادیسلاو اشپیلمن رو زنده نگه می‌داره عشقش به موسیقی و عطشش برای دوباره نواختن پیانو باشه...

حرامزاده‌های بی‌شرف (Inglorious Bastards)

            اگر فقط یکی از فیلم‌های کوئنتین تارنتینو رو دیده باشید می‌دونین که فیلم‌های این کارگردان با هر فیلم دیگه‌ای که تا به حال دیدین فرق می‌کنه... روایت آقای تارنتینو از جنگ جهانی دوم هم دقیقا همین‌طوره... هرچند این فیلم با موضوع جنگ جهانیه؛ ولی روایات تخیلی هستن و سیر اتفاقات هم اصلا بر اساس واقعیت نیست... ولی فیلم‌نامه خاص، کارگردانی عالی و بازی فوق‌العاده کریستف والتز که به‌خاطرش برنده اسکار هم شد باعث شدن این فیلم به یکی از به یاد موندنی‌ترین فیلم‌های با موضوع جنگ جهانی تبدیل بشه.

       این فیلم از چند قسمت مجزا ساخته شده که در نهایت همه به هم ربط پیدا می‌کنند؛ ورود کلنل هانس لاندا (کریستف والتز) تقریبا همزمان با شروع فیلمه... یه کلنل سنگ‌دل و بسیار باهوش و تیز که لقب شکارچی یهودی‌ها رو بین مردم و سربازها پیدا کرده. کلنل لاندا به خونه یه مرد روستایی نشین فرانسوی میره، مردی که چند یهودی رو زیر خونه‌ش قایم کرده. البته که هانس متوجه این قضیه میشه و دستور شلیک به این خانواده یهودی بخت برگشته رو میده؛ از کل خانواده فقط دخترشون "شوشانا" زنده میمونه که خیلی سریع فرار میکنه و دور میشه.

       قسمت دوم فیلم با برد پیت در نقش آلدو شروع میشه. یه فرمانده آمریکایی وحشی که عاشق از بین بردن سربازهای نازیه، چون معتقده اونا هیچ رحم و مروتی ندارن و باید کشته بشن! (اوخی!! خود آلدو چه مهربونه!) اینکه چطور آلدو به شوشانا و هانس لاندا میرسه روایتی است مفصل، که براتون اسپویلش نمیکنم...! برید فیلمو ببینید!!

لیست شیندلر (Schindler’s List)

            این فیلمِ تلخ و تاثیرگذار روایت‌گر فاجعه‌ی هولوکاست هست. فهرست شیندلر فیلمی به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، بازی ستودنی لیام نیسون و موسیقی تکرار نشدنی جان ویلیامز، محصول سال 1993 ست. این فیلم برنده 4 اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین موسیقی شد.

       اسکار شیندلر (لیام نیسون) یک تاجر عادی و عضو حزب نازیه، کسی که بیشتر از هرچیزی به دنبال سود و منفعت بیشتره و میخواد تا جای ممکن از جنگ پول دربیاره؛ پس یه کارخونه تسلیحات نظامی با کارگران یهودی راه می‌ندازه... جنگ مدام شدیدتر و اوضاع مردم بدتر میشه... شیندلر بعد از دیدن دخترک دوست‌داشتنی و معصومی که بی‌رحمانه توسط سربازان نازی کشته میشه به خودش میاد. اون سعی میکنه از طریق کارخونه و ارتباطاتی که داشته تا جای ممکن یهودی‌های بیشتری رو پناه بده و اونا رو از فاجعه‌ای که منتظرشونه نجات بده.

       فهرست شیندلر تقریبا به‌طور کامل براساس واقعیت ساخته شده، حتی به یهودیانی که توسط شندلر نجات پیدا کردند یهودی‌های شیندلر گفته میشه. صحنه پایانی فیلم یه مستند هست؛ یهودی‌های شیندلر که حالا پیر شده‌ان میان و بر قبر شیندلر گل میذارن...

زندگی زیباست (Life Is Beautiful)

       به جرأت می‌تونم بگم این فیلم متفاوت‌ترین فیلم ساخته شده در مورد جنگ جهانی دومه. این فیلم ایتالیایی که برنده اسکار بهترین فیلم خارجی زبان و بهترین بازیگر مرد هم شد لحن طنزی داره که با تلخی فجایع فیلم سخت در تضاده... طنزی که تا آخرین لحظه‌ی فیلم حتی اندکی کمرنگ نمیشه.

       فیلم بسیار ساده و حتی میشه گفت معصومانه شروع میشه؛ گوییدو (روبرتو بنینی) یه پسر یهودی خیلی اتفاقی با دختری مسیحی به اسم دورا آشنا میشه... شیرین‌زبونی، شیطنت و بداهه‌گویی‌های طنز گوییدو باعث میشن دورا یک دل نه صد دل عاشق گوییدو بشه. هرچند این دوتا اختلاف دینی و خانوادگی زیادی با همدیگه داشتن ولی عشق از همه این اختلافات قوی‌تره؛ گوییدو و دورا با همدیگه ازدواج میکنن و بچه‌دار میشن... سه چهار سال بعد گوییدو و پسر خردسالش به کمپ نگداری یهودیان برده میشن و دورا هم با وجود اینکه مسیحی بوده به خاطر همسر و پسرش درخواست میکنه که اون رو هم به کمپ ببرن... گوییدو که نگران آینده بچه‌ش بوده اون رو قایمکی توی کمپ بزرگسالان نگه میداره...

       در طول فیلم شاهد فداکاری‌های بی‌شماری هستیم که گوییدو برای پسرش انجام میده تا اون متوجه اتفاقات تلخ و هولناکی که توی کمپ میفتن نشه. طنز گوییدو حتی یک لحظه هم کمرنگ نمیشه و حتی توی سیاه‌ترین لحظات لبخند روی لب‌های پسرش و تماشاچی‌ها میاره...

این چندتا فیلم فقط قسمت کوچیکی از تلاش کارگردان‌ها برای به تصویر کشیدن حقایق و فجایع جنگ جهانی دوم هستن... قطعاً این جنگِ خونبار چیزی نیست که هیچکس بخواد شاهد تکرار شدنش باشه؛ ولی اونقدر اتفاقات معجزه‌آسا و آدم‌های خوش‌قلب توی این جنگ زیادن که شاید دلمون بخواد بتونیم برای چند دقیقه هم که شده پا جای پای اونا بذاریم... اگه شما هم دلتون چنین احساس بدیع و هیجان‌انگیزی رو میخواد، ما در اتاق فرار BEHIND THE BARS منتظرتون هستیم... یه سلول زندان رو برای ورود شما مهیا کردیم و منتظریم ببینیم چطور با پشتکار و هوشتون از چنگ ما فرار می‌کنین!! خلاقیت داشته باشین و مارو سورپرایز کنید!

منبع : مجموعه اتاق فرارهای اسکیپ کیوب

بازی Hidden Agenda

بازی Hidden Agenda

لازم نیست گیمر باشی تا بدونی که دنیای بازی‌های کامپیوتری چقدر وسیع شده،  و به اندازه‌ی موهای سرمون بازی ساخته شده، اما خب طبیعیه که همه ی این بازی‌ها موفق نمیشن و نمیتونن خوشون رو تو دل گیمرها و یا حتی مخاطبای ساده جا کنن برای همینه که شرکتای  بازیسازی از تمام تکنیکای موجود مثل : سناریوهای چالش‌برانگیز  ارائه دادن یه بازی برای کامپیوتر، موبایل و پلی‌استیشن و .. استفاده می‌کنند بلکه بتونن یه بازی پرطرفدار بسازن

شرکت Supermassive Games علاوه بر همه‌ی این‌ها یه خلاقیت جالب دیگه هم به خرج داده. این شرکت که قبل‌تر توی سال 2015 بازی Until Dawn رو ارائه داده بود )که خیلی هم محبوب شد(، سال 2017 یه بازی خفن‌تر به اسم Hidden Agenda رو به طرفدارهاش ارائه کرد.

داستان بازی ماجرای شاید یه ذره تکراری پلیس علیه قاتله؛ یه افسر تازه وارد پلیس می‌زنه به سرش و سیم‌های مغزش اتصالی می‌کنن و تبدیل به یکی از مخوف‌ترین و زیرک‌ترین قاتل‌ها میشه. شما به عنوان افسر پلیس و کارآگاه باید این عزیزدل رو پیدا کنین و به سزای اعمالش برسونین؛ ولی این چیزی نیست که این بازی رو خاص می‌کنه. بازی Hidden Agenda مخصوص گیمرهایی طراحی شد که عاشق ماجراجویی هستن؛ ولی دلشون می‌خواد توی ماجراجویی‌شون دوستانشون رو هم شریک کنن. کار تیمی همیشه بهتر از کار انفرادیه، درسته؟ می‌پرسین چجوری میشه یه بازی جنایی روی موبایل رو گروهی انجام داد؟؟ الان میگم!

برای تجربه کردن این کار تیمی باحال فقط لازمه علاوه بر کنسول پلی‌استیشنتون یه گوشی هوشمند داشته باشین! بله! شرکت دوست‌داشتنی سونی دو سه سال پیش چیزی به اسم Playlink ارائه داد که هدفش لینک کردن گوشی موبایل گیمرها به پلی‌استیشن 4 هست. با استفاده از اپلیکیشن Playlink گوشی هوشمند شما تبدیل به یک کنترلر میشه و با لینک شدن به گوشی دوستانتون و کنسول بازی، می‌تونین از همراهی همدیگه لذت ببرین!

خب، حالا چه چیزی بازی Hidden Agenda رو خاص می‌کنه؟؟؟ این بازی از اولین بازی‌هایی بود که ژانر جنایی رو وارد این تجربه گروهی کرد و علاوه‌بر اینکه از این لحاظ نوآورانه بوده مزیت‌های دیگه‌ای هم داره. Hidden Agenda یه بازی روان‌شناختی، هیجان‌انگیز و جناییه که تمام تمرکز شما و پنج نفر از دوستانتون رو لازم داره. توصیه میشه این بازی رو حتما به صورت گروهی انجام بدین، چون تنهایی تموم کردنش اصلا کار راحتی نیست!

شاید فکرکنین گروهی بودن تنها جاذبه بازی Hidden Agenda هست، که در جوابش باید بگم نخیررر!! یادتونه گفتم این یه بازی روان‌شناختیه؟ خب، در طول بازی گروهی از شما سوالاتی نظیر «کدوم یکی از شماها توی موقعیت‌های سخت تصمیمات بهتری می‌گیره؟» یا «چه کسی احساساتی تره؟» پرسیده میشه و اینطوری هوش مصنوعی بازی یه دید کلی از شخصیت گیمرها پیدا می‌کنه و با استفاده از این اطلاعات توی بعضی از موقعیت‌ها ممکنه یه وظیفه رو به یه نفر محول کنه؛ مثلا شلیک کردن توی یه موقعیت خاص رو یه گیمر به‌خصوص باید انجام بده و ... . این باعث میشه همه اعضا سعی کنن در طول بازی توی بهترین حالت خودشون باشن تا این پرونده جنایی با شکست روبه‌رو نشه و اینجوری هیجان کار خیلی بالا میره.

تموم کردن بازی به صورت گروهی حدود دو سه ساعت زمان می‌بره و می‌تونه یه بعدازظهر عالی رو برای تیم‌تون رقم بزنه، ولی بعد از تموم کردن بازی لازم نیست بذارینش کنار! مواردی که تا اینجا گفتیم تنها جنبه‌های خاص این بازی نیستن! علاوه بر این‌ها Hidden Agenda چندین پایان متفاوت داره و بسته به تصمیاتی که می‌گیرین و معماهایی که حل می‌کنین یا کشف نشده باقی می‌مونن ممکنه هرکدوم از این پایان‌ها رو تجربه کنین!! نکته فوقِ جذاب؟ تنها توی یکی از پایان‌ها قاتل دستگیر میشه!!! شاید لازم باشه چندین بار سناریوهای مختلف بازی رو طی کنین تا به بازداشت قاتل برسین. هرچندبار که دوست دارین دور همدیگه جمع بشین و این بازی رو انجام بدین! سناریوهای مختلف رو تجربه کنین و تا جایی که میشه توی تخیلات و ساخته خالق بازی ماجراجویی کنین!!

حرف از کار گروهی و حل معما شد و طبیعتا فکر من رفت سراغ اتاق فرار! البته که ذات همه اتاق‌های فرار حل کردن معماهای مختلفه؛ ولی بعضی اتاق‌ها داستان جنایی دارن و خوووووب اون حس کارآگاهی شما رو محک می‌زنن! شرلوک هلمز (یا اگه با بلاگ قبلی طرفدار پوآروشدین، هرکول پوآرو) درونتون رو بیرون بیارین و با دوستای هیجان‌طلب و باهوشتون سری به اتاق فرارهای Blow Your Candles یا Los Santos بزنین! شاید حل کردن معماهای جنایی و فوران سروتونین و آدرنالین تنها چیزی باشه که الان بهش نیاز دارین! قول میدم راضی از اتاق فرارهای ما بیرون برین!! منتظرتونیم!!

منبع : مجموعه اتاق فرار‌های اسکیپ کیوب

سریال تهران (حاوی اسپویلر)

دیگه همه‌ی ما برای یه بارم که شده جوگیر شدیم و دلمون خواسته که مامور مخفی بازی در بیاریم و خیلی یواشکی و بدون اینکه کسی بفهمه یه چیزی رو از یه جایی برداریم و گم و گورش کنیم! بگید که شماهم ازین کارا کردید و من تنها نیستم. حالا اگه شما هم اهل این کارا هستید من میخوام پیشنهاد یه تجربه عملی رو بهتون بدم که اسمش اتاق فرار Los Santos هست که یه تجربه واقعی از جاسوس بازیه و کلی هیجان و تجربه می‌کنید.

لازم نیست حتما طرفدار فیلم و سریال یا پیگیر سیاست‌های داخلی و خارجی باشین تا اسم سریال «تهران» به گوشتون خورده باشه. این مینی سریالِ هشت قسمتی تیرماه امسال پخش شد، ولی نکته جنجالی اینه که سریال تهران ساخته کشور اسرائیله!! بله! و قطعا همونطور که میتونین حدس بزنین درون مایه سیاسی داره، ولی چیزی که نظر خیلی از مردم دنیا رو به خودش جلب کرده اینه که داستان و فضای این سریال مخالف ایران نیست! خب اگه گیج شدین که چطور ممکنه یه سریال اسرائیلی مخالف ایران نباشه بذارین براتون یه ذره شفاف‌سازی کنم و سریال رو بررسی کنیم!

مهم‌ترین جنبه سریال؛ جلوه‌های بصریش هستن! اگر خود سریال رو تماشا کرده یا ازش عکس و کلیپ دیده باشین حتما با خودتون گفتین «خدای من!! این سریال توی ایران فیلمبرداری شده؟؟ چطوری؟!». متاسفانه باید حباب آرزوهاتون رو بترکونم و بگم که این سریال توی کشور یونان و در شهر آتن فیلم‌برداری شده و کارگردانش، آقای دانیل سیرکین، با تلاش هوشمندانه و بسیار ظریفی دقیقا شهر تهران رو بازسازی کرده. جزئیات کوچیکی در تمام سکانس‌ها به چشم میخورن که حداقل برای ما ایرانیا یادآور شهر تهران هستن؛ از صندوق‌های صدقات گرفته تا فرودگاه امام خمینی و فضای داخل اداره‌ها و غیره. حتی لباس بازیگرها هم حال و هوای تهران رو داره! شاید تنها انتقاد از سریال از جهت بازسازی ایران و تهران، لهجه بازیگرها باشه؛ دلیلش هم اینه که بازیگران ایرانی چنین نقش‌هایی رو نپذیرفتند و با تمام آموزش‌هایی که به بازیگرهای سریال داده شده باز هم لهجه‌ها اونطور که باید و شاید تمیز درنیومدن.

خب برگردیم به فیلم‌نامه سریال! داستان از این قراره که تامار رابینان یه مامور مخفی موساد هست که تحت نام ریچل و عنوان یه معلم زبان انگلیسی به ایران سفر کرده تا طی ماموریت جدیدش پدافند هوایی ایران رو از کار بندازه و اسرائیل بتونه نیروگاه اتمی و راکتورهای ایران رو بمب‌باران کنه تا ایران نتونه بمب اتم بسازه. تامار (یا همون ریچل) اصالتا اهل ایرانه و خانواده‌ش وقتی خیلی کوچیک بوده از اصفهان به اسرائیل مهاجرت کردن، و این ماموریت برای اون مصادف میشه با جست‌وجو کردن درباره رگ و ریشه‌اش. ظاهرا همه‌چیز داره طبق طبق نقشه پیش میره تا اینکه همونطوری که خودتون میتونین حدس بزنین یه گره توی کار میفته و ریچل عاشق میشه!! بعد از به هم خوردن این ماموریت ریچل درگیر تعقیب و گریز با نیروهای امنیتی ایران میشه.

طبق چیزهایی که تا اینجا گفتیم داستان نه مخالف و نه موافق ایران به نظر میرسه، پس قضیه چیه؟ خب نکات ریز و درشتی توی سریال نظر بیننده رو به خودشون جلب میکنن؛ مثلا یکی از ماموران سپاه ایران بسیار زیرکانه دست اسرائیل رو میخونه، یا فرماندهان ایرانی برخلاف چیزی که از یک سریال ساخته غرب انتظار داریم بسیار باهوش و با آرامش و مدرن هستن و خیلی خوب اوضاع رو مدیریت میکنن. همه این‌ها به علاوه شکست خوردن ماموریت اسرائیل حسی از برتری ایران به مخاطب القا میکنن.

سوالی که پیش میاد اینه که چرا اسرائیل باید چنین سریالی بسازه؟ حرف و حدیث درمورد سریال تهران خیلی زیاد هست؛ ولی اگه بخوایم از تهیه‌کننده سریال نقل کنیم، موشه زوندر گفته هدفش از ساخت این سریال این بوده که تخاصم بین دو کشور رو کم کنه روی روابطشون تاثیر مثبت بذاره. آقای زوندر اعلام کرده هدف اصلیش از ساخت سریال تهران «مقابله با تصویر منفی ایران» بوده. حالا قضاوت اینکه چقدر روده راست توی شکم ایشون هست رو به خودتون میسپارم! خبر احتمالا خوب اینه که بعد از اینکه Apple TV+ (اپل تی وی پلاس) سریال تهران رو خرید این سریال با استقبال جهانی خوبی روبه‌رو شد و حدس زده میشه امسال فصل دومش فیلم‌برداری بشه.

جزئیات زیادی از سریال ناگفته موندن، ولی امیدوارم اونقدر جذب شده باشین که بخواین سریال رو نگاه کنین! اگه از دیدنش لذت بردین ما رو بی‌خبر نذارین! تا حس و حالش از سرتون نپریده یه سری به اتاق فرار لوس سانتوس بزنید و یه معمای جاسوسی رو تجربه کنید! امیدوارم خیلی خیلی بهتون خوش بگذره! از تجربه‌هاتون برامون بگین!

منبع:مجموعه اتاق فرارهای اسکیپ کیوب

شرلوک هلمز یا هرکول پوآرو؟؟

شرلوک هلمز یا پوآرو؟،مسئله این است. قضیه ازاینجا شروع میشه که دوتا نویسنده ی درجه یک انگلیسی تصمیم به خلق دو تا کارگاه درجه یک تر ازخودشون میگیرن، یکی از این نویسنده ها  آقای آرتور کانن دویل هست که در 22 می 1859 در اسکاتلند متولد شد و در سال 1886 بود که با نوشتن داستان های کوتاه حول یه شخصیت کارگاهی ، شرلوک را خلق کرد که البته طبیعی هست که در ابتدا شرلوک محبوبیت زیادی نداشته باشه.

و اما میرسیم به سرکار خانم آگاتا کریستی که البته چندین سال بعد از شرلوک و آقای آرتور متولد شد، و نویسنده خیلی موفقی در   داستان های جنایی بود تا جایی که 66 کتاب در این ژانر نوشتت  همچنین رکورد گینس پرفروش‌ترین نویسنده داستان در تمام دوران‌ها رو هم ازان خودش کرد و خانم مارپل هم این نویسنده خلق کرده.

  اگه سری به اتاق فرار Blow Your Candles زده باشین حتما میدونین که این بازی تمِ کارآگاهی داره، و معروف‌ترین کارآگاه‌های دنیا کیا هستن؟؟ آقای شرلوک هلمز و جناب آقای هرکول پوآرو! این دوتا شخصیت رو چقدر می‌شناسین؟؟

درسته که به نظر خیلی‌ها هلمز و پوآرو دوتا شخصیت خیالی کارآگاهی هستن و شاید حتی بعضی‌ها فکر کنن خانم کریستی از روی کارهای آرتور کپی کرده؛ ولی واقعیت اینه که این دو نفر خیلی خیلی با هم فرق دارن.

بیاین از ظاهرشون شروع کنیم!! شرلوک هلمز سن حدودا 30 ساله، چشمان خاکستری، موی مشکی، بینی کشیده و هیکل ظریف ولی بلندقدی داره. کلاه کلاسیک، پیپ خاص خودش، کت بلند و ذره‌بین معروف‌ترین شاخصه‌های ظاهری شرلوک هستن. درحالی‌که پوآرو نسبتا قد کوتاهه، حدوا 60 سالشه، کت و شلوار می‌پوشه، همیشه یه عصا همراهشه و از همه مهم‌تر یه سیبیل هرکول پوآرویی داره!! درسته که پوآرو بسیار باهوش به‌نظر می‌رسه؛ ولی طی سده گذشته شرلوک به نماد کلاسیک یه کارآگاه تبدیل شده.

بعد از ظاهر کارآگاه‌ها به یه سوال مهم و اساسی می‌رسیم: کدومشون باهوش‌تره؟؟ البته نظر دادن درمورد ضریب هوشی دوتا شخصیت خیالی کار سختیه! ولی بذارین یه تلاشی بکنیم. شرلوک هلمز معمولا از سرنخ‌هایی که در محل حادثه وجود دارن برای حل معماها استفاده می‌کنه. اون سرنخ‌ها رو پیدا می‌کنه و با تجزیه و تحلیل کردنشون به جواب می‌رسه؛ ولی پوآرو هرگز از صحنه جرم بازدید نمی‌کنه و معماها رو با ذهن و احساس ذاتی‌ش حل می‌کنه. برای پوآرو دونستن پیشینه مضنونین مهم‌تره، و با تحلیل کردن شخصیت افرادی که درگیر یه حادثه هستن معما رو حل می‌کنه. میشه گفت پوآرو هوش اجتماعی بالاتری داره و درعوضش شرلوک شیمی‌دان بهتریه و مسائل علمی رو بهتر درک می‌کنه. شرلوک از لحاظ فیزیکی فعال‌تره و همه‌ش داره سرنخ‌ها رو دنبال می‌کنه اما پوآرو دوست داره یه جا بشینه و افراد و رخدادها رو توی ذهنش بسنجه. یه نکته منفی درمورد شرلوک اینه که از مواد مخدر استفاده میکنه تا کارایی مغزش رو بالا ببره و مسائل رو حل کنه. به‌طور کلی شرلوک از علم و فناوری و پوآرو از روانشناسی و منطق استفاده می کنن، پس نتیجه‌گیری خیلی سخته! ولی شاید بشه گفت پوآرو بهتر از مغزش کار می‌کشه!

سوال بعدیمون بیشتر درمورد نویسنده‌هاست؛ کدوم شخصیت بهتر نوشته شده؟؟ آرتور کانن دویل و آگاتا کریستی هردو نویسندگان بزرگی هستن که خودشون رو وقف ادبیات کارآگاهی و جنایی کردن و آثار این دو نویسنده بارها و بارها تحسین شدن. هرکول پوآرو شخصیتی زیرک داره، با استفاده از هوش اجتماعی و بهره بردن از روانشناسی مشکلات و معماها رو حل می‌کنه. نقد منتقدین ادبی نسبت به داستان‌های پوآرو اینه که آگاتا کریستی با تمرکز بسیار بالا معماهای پیچیده و خلاقانه‌ای نوشته که حل اون‌ها فقط از کارآگاه فوق‌العاده‌ای مثل هرکول پوآرو برمیاد! ولی تمرکز و انرژی مساوی برای توصیف شخصیت هرکول پوآرو صرف نشده و این قضیه باعث شده خواننده‌ها آقای پوآرو رو اون‌طور که باید و شاید نشناسن. همچنین ابتدا و انتها داستان‌های کریستی مسحورکننده‌ست ولی وسطای داستان اونقدر همه‌چیز پیچیده میشه که برای خواننده جذابیتش رو از دست میده. در مقابل شرلوک هلمز رو داریم، شاید بعضی از وجنات شرلوک مثل پوآرو برای طرفداران ناشناخته مونده باشن، ولی ظرافت آرتور برای خلق این شخصیت بیشتر بوده و این ناآگاهی‌ها به قسمتی از شخصیت مرموز آقای هلمز تبدیل شدن. همچنین شرلوک هلمز معمولا با دکتر واتسون همراه میشه و این دو نفر یه تیم جذاب رو تشکیل میدن. در حقیقت زمانی که رمان‌های آرتور کانن دویل رو می‌خونید داستان ماجراهای شرلوک هلمز از زبان دکتر واتسون بیان میشن. همه این موارد دست به دست هم دادن تا باعث بشن شرلوک هلمز یه شخصیت‌پردازی ماندگارتر داشته باشه و به‌یاد موندنی‌ترین تصویر رو در ذهن مخاطبش ایجاد کنه.

حالا که خوب با این دو نفر آشنا شدیم بذارین چندتا حقیقت جالب هم درموردشون بهتون بگم.

1.     آرتور کانن دویل شخصیت شرلوک هلمز رو با الهام از یکی از اساتیدش نوشته. این استادِ آرتور به قدری تیزبین و دقیق بوده که بیماری مریض‌ها رو در یک لحظه و با مشاهده علائم ظاهریشون تشخیص می‌داده.

2.     از شرلوک هلمز بیشتر از 220تا فیلم ساخته شده!

3.     ملکه ویکتوریا از طرفداران شرلوک بوده!

4.     آرتور کانن دویل بعد از مدتی نوشتن درمورد شرلوک خسته میشه و این شخصیت رو می‌کشه!! ولی بعد ناشرها بهش التماس می‌کنن تا شرلوک رو به زندگی برگردونه و به نوشتن ادامه بده.

5.     حدس زده میشه آی‌کیو شرلوک معادل 190 باشه... آی‌کیو انیشتین 168 هست!

6.     پوآرو قبل از اینکه کارآگاه بشه افسر پلیس بوده!

7.     پوآرو وسواسی بوده، تا جایی که توی یکی از کتاب‌ها میگه "خیلی بده که تخم‌مرغ‌ها اندازه هم نیستن!"

8.     آگاتا کریستی 33 رمان بلند و 59 داستان کوتاه با حضور هرکول پوآرو نوشته.

9.     پوآرو قدکوتاه و نسبتا چاقه.

منبع:مجموعه اتاق فرارهای اسکیپ کیوب

۳ اشتباه یا خیانت بزرگ ژاپن به آلمان نازی

به همین منظور ما قصد داریم تا در بلاگ های مختلف براتون از گوشه و کنارهای جنگی بگیم که برای چه کسایی که تجربه اش کردند و چه کسایی که فقط ازش خوندن و شنیدن، هنوز مثل یک کابوس باور نکردنی جلوه می کنه. خیلی خلاصه بهتون بگم ، فرض کنید دارید با دوستاتون مونوپولی بازی می کنید ، وسط بازی هرکی مدام تیز بازی در بیاره و جر بزنه ، ولی به جایی برسه که همه صبرشون سر برسه و از روی لجبازی یا عصبانیت و هرچیزی ، تمام شرطهای دوستی قبل بازی رو فراموش کنن ، بزنن زیر میز و یهو با هم گلاویز شن ! همین اندازه واقعاً پیش بینی نشده !

خوب اجازه بدید قبل از هر چیز تاریخی که به عنوان دوره ی جنگ جهانی دوم در تاریخ ثبت شده رو قید کنیم. آنچه ثبت شده اول سپتامبر ۱۹۳۹ تا ۲ سپتامبر ۱۹۴۵ هست یعنی ۹ شهریور ۱۳۱۸ تا ۱۱ شهریور ۱۳۲۴. توی تاریخ شمسی جنگ جهانی حتی یک روز طولانی تر جلوه می کنه و مدت جنگ رو جای ۶ سال و ۱ روز ، ۶ سال و دو روز نشون می ده. ولی اگر کسی ازتون پرسید جنگ جهانی چقدر بطول انجامید تیزبازی در نیارید و همون ۶ سال و ۱ روز رو جواب بدین. بگذریم ، خیلی رو تاریخ شمسیش حساس نشید که تو همون تاریخ های میلادی ای که بهتون گفتم هم کلی جای بحث هست.

همونطور  که براتون مثال زدم ، اگر اون بازی مونوپلی رو مدنظر قرار بدید ، شما می تونید شروعش رو از بلند شدن میز و ریختن مهره ها در نظر بگیرید. یا می تونید از وقتی نشستید پای میز برای بازی درنظر بگیرید یا مثلاً از اولین کری خوندن هایی که تو بازی یا قبل بازی پیش اومده یا حتی از اولین جر زنی هایی که تو بازی رخ داده در نظر بگیرید. در واقعیت هم برای درنظر گرفتن تاریخ شروع جنگ جهانی دوم، همین اندازه و با همین منطق ها، نظرها و تاریخ های متفاوتی وجود داره.

اول سپتامبر ۱۹۳۹ که خوب تاریخ شروع حمله ی آلمان به لهستانه. زمانی که هشدار بریتانیا به آلمان نادیده گرفته شد و نهایتاً در تاریخ ۳ سپتامبر کشورهای بریتانیا، فرانسه، استرالیا و نیوزیلند رسماً با آلمان اعلام جنگ کردند و پس از گذشت چند روز اتحادیه ی آفریقای جنوبی در ۶ام و کانادا در ۱۰ سپتامبر به جمع کشورهای نام برده اضافه شدند.

برخی اما ایتالیا و حمله ی ایتالیا به اتیوپی در ۳ اکتبر ۱۹۳۵ رو آغازگر جنگ جهانی دوم می دونن و دسته ی سوم هم

جنگ دوم ژاپن و چین در تاریخ ۷ ژوئیه ۱۹۳۷ و یا حتی عقبتر از اون حمله ی ژاپن به منچوری در ۱۹ سپتامبر ۱۹۳۱ رو شروع جنگ جهانی دوم می دونن.

بیشتر مثل اینکه بر می گرده به اینکه شما بخواید چه کشوری رو از متحدین بیش از بقیه مقصر جلوه بدید. ما راستش نظرمون به گروه سوم نزدیکتره و اون رو صرفا تاریخ شروع جنگ جهانی دوم نمی دونیم که معتقدیم پایان این جنگ جهانی هم به نحوی همین روز رقم خورده.

شاید جنگ های ژاپن و چین از محوریت جنگ جهانی دوم نبود ، اما با شروع جنگ در اقیانوس آرام به بخشی از جنگ جهانی دوم پیوست و شاید در واقع این متحد آلمان، کشور ژاپن بود که موجب شد تا کشور آمریکا بی طرفی خود را کنار بگذارد یا حتی زودتر از آنچه مدنظر داشت کنار بگذارد و وارد عمل شود و شمارش معکوس شکست آلمان نازی کلید بخوره. جدا از اینکه ژاپن اون سالها با ژاپنی که امروز می شناسید خیلیییی فاصله داشته و اصلاً این اندازه گوگولی و معصوم نبوده و از قضا توهم امپراتوری جهان رو در سر داشته ، اما اولین و نزدیکترین هدفی که در سر داشت به زانو در آوردن و سلطه بر چینی ها بود. آنچه روز بروز ژاپن رو خشمگین تر از پیش می کرد ، حمایت مالی ای بود که کشورهای آمریکا ، بریتانیا و شوروی به عنوان سه ابرقدرت از چین داشتند. آمریکا در این بین از سال ۱۹۳۹  معاهدات تجاری خود با ژاپن رو قطع کرد و کمی بعد از ژوئیه ۱۹۴۰، فروش سوخت به این کشور رو هم تحریم کرد و این محدودیت ها فشار زیادی به اقتصاد ژاپن وارد کرد. در سال ۱۹۴۰ در واقع علی رقم حمله های پراکنده ای که ژاپن به چین داشت ،‌ سرانجام این نبردها به بن بست رسیده بود و ژاپن می بایست استراتژی جدیدی پیش رو می گرفت. بنابراین تصمیم گرفت تا با اشغال شمال هندوچین ، علاوه بر قطع کردن خطوط ارتباطی چین و تضعیف حریفش ، برای حمله به مستعمرات اروپایی ها هم در موقعیت بهتر و استراتژیکتری قرار بگیره . و همین حرکت موج دوم تحریم های آمریکا علیه ژاپن رو به همراه داشت. فروش آهن، فولاد و قطعات مکانیکی بلافاصله تحریم شد ! اما هرچه آلمان در اروپا بیشتر پیشروی می کرد ، ژاپن هم بیشتر برای فشار به اروپایی ها در جنوب شرق آسیا تشویق می شد، تا جایی که دولت هلند حاضر شد تا از هند شرقی هلند مقداری نفت به ژاپن بفروشد. اما این مذاکرات در باقی موارد و منابع دیگر نتیجه نداشت و ژاپن که گفتیم روحیه اش با آنچه ازش در دنیای امروزی مطلع هستید خیلی متفاوت بود ، زیر بار نرفت و برای فشار آوردن به هلند و بریتانیا به جنوب هندوچین حمله ور شد. در پاسخ به این تهدید این مرتبه ایالات متحده آمریکا ، بریتانیا و تمامی کشورهای اروپایی تمامی سرمایه های ژاپن رو توقیف کردند و تحریم همه جانبه ی نفتی علیه ژاپن رو آغاز کردند. اگر نگیم ژاپن اون موقع شبیه ایران امروز بوده ، حداقل می تونیم بگیم برخورد دنیا با ژاپن اون روزها گویا خیلی شبیه به برخورد امروز همون کشورها با ایران امروزیه. این طور نیست ؟

اولین اشتباه ژاپن در حق متحد خودش همین جا رقم می خوره ، که مجبور می شه برنامه ی تهاجمیش علیه شرق دور شوروی رو که برای بهره برداری از وضعیت جنگی در غرب برنامه ریزی شده بود به واسطه ی همین تحریم ها کنار بگذاره. علی رقم اینکه آلمان نازی در حال تدارک حمله به شوروی بود و نیروهای زیادی رو در مرز با شوروی مستقر کرده بود ،  معاهده ی عدم تعرض شوروی و ژاپن در آوریل ۱۹۴۱ بین دو کشور امضا می شه. اگر گیم برد ریسک رو بازی کرده باشید حتماً متوجه می شید که آلمان نازی حتماً چقدر این وسط حرص خورده و به خودش پیچیده ! در واقع انقدر ژاپن خیال شوروی رو راحت می کنه که در تاریخ ۵ دسامبر ۱۹۴۱ که نیروهای نازی به حومه ی موسکو رسیده بودند ، با جابجایی نیروهای تازه نفس شوروی از مرز با ژاپن به جناح دیگر، شوروی  با یک ضدحمله ی سنگین موفق به عقب راندن ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری تمامی نیروهای آلمانی از تمامی جبهه ها می شه.

در این بین اما ژاپن پیاپی درگیر مذاکرات با آمریکا بود تا شاید بتونه هم فضای سیاسی رو بهبود ببخشه و هم جنگ با چین  رو به سرانجامی که دوست داره برسونه. اما ایالات متحده ی آمریکا مدام سر باز میزد و در همین بازه ی زمانی ، بصورت مخفیانه با دو کشور بریتانیا و هلند در طرح دفاع مشترکی در صورت تهاجم ژاپن به متصرفات هر یک از ۳ کشور شرکت داشت که در نهایت با تقویت نیروهای آمریکایی در فیلیپین ، به ژاپن اخطار داد آمریکا در مقابل هرگونه تهاجم به کشورهای همسایه واکنش نشان خواهد داد.

ژاپن که هیچ راهی در پیشبرد مذاکرات متصور نبود ، در تنگنای تحریم ها ،‌ گزینه ی فرار به جلو رو مدنظر قرارداد و در عین تدارک خود برای حمله ، آخرین پیشنهاد خود را در تاریخ ۲۰ نوامبر ۱۹۴۱ به طرف آمریکایی خود ارائه داد. به موجب این پیشنهاد ژاپن ضمانت می کرد به ازای قطع کمک های ایالات متحده به چین و همچنین اتمام تحریم نفت و دیگر تحریم ها ، نیروهای خود رو از جنوب هندوچین خارج کرده و دیگر به جنوب شرق آسیا ، مستعمرات اروپایی ها و آمریکا ، حمله نکند. پاسخ طرف آمریکایی ۶ روز بعد داده شد ؛ تخلیه ی چین و عقد پیمان عدم تخاصم با کشورهای غربی، بدون هیچ شرطی. این برای ژاپن معنیش خیلی واضح بود ، یا از تمام اهداف و برنامه هاشون در چین دست بکشن و یا منابع مورد نیازشون در مستعمرات هلند رو به زور تصاحب کنن. برای ژاپنی ها حالت اول غیر ممکن بود و از طرفی تحریم نفتی ، به خودی خود یک اعلان جنگ بود !

ژاپنی‌ها برنامه داشتن تا با تصرف سریع مستعمرات اروپایی در جنوب شرق آسیا یک خط دفاعی که تا میانه اقیانوس آرام ادامه داشت رو ایجاد کنند چراکه پس از آن ژاپنی‌ها می‌توانستند منابع مورد نیاز خودشون رو از جنوب شرقی آسیا استخراج کنند و در عین حال به راحتی در برابر نیروهای متفقین که در اقیانوس آرام پراکنده بودند دفاع کنند و در ادامه برای جلوگیری از دخالات آمریکا ، ناوگان اقیانوس آرام ایالات متحده رو نابود و اونها رو از فیلیپین بیرون برونند. پس دومین و بزرگترین اشتباه ژاپن در تاریخ ۷ دسامبر (۸ دسامبر به وقت آسیا ) ۱۹۴۱ با شروع جنگ اقیانوس آرام و  حمله به نیروهای بریتانیایی و آمریکایی در پرل هاربر، فیلیپین، مالایا، تایلند و هنگ کنگ آغاز شد !

حمله ای که منجر شد از طرفی ایالات متحده ، بریتانیا ، چین، استرالیا و چند کشور دیگر به طور رسمی با ژاپن اعلان جنگ کنن و از طرف دیگه ، آلمان نازی و دیگر کشورهای محور ( متحدین ) با آمریکا اعلان جنگ کنن !

بگذارید یک بار خیلی خلاصه بهتون بگیم دقیقا ژآپن چه اشتباهاتی کرد. و چرا این اشتباه ها به کل منجر به تغییر مسیر جنگ جهانی دوم و شکست آلمان نازی منجر شد.

آدولف هیتلر بعد از تصرف فرانسه می دونست تنها راه اینکه بریتانیا کوتاه بیاد و تسلیم شه اینه که بدونه یا دو ابرقدرت دیگه ، یعنی شوروی و آمریکا وارد جنگ نمی شن و یا اگر هم ورود کنن، در طرف دیگر جنگ پرچمدار خواهند بود. و می دونست شکست پیشین آلمان در جنگ جهانی قبلی ، یکی از دلایل بارزش جنگ در دو بازوی شرقی و غربی با اروپا و روسیه و تحلیل نیروی نظامی کشورش بوده است. به همین جهت در همان ابتدا پیش از حمله به لهستان با توافق پنهانی که در تقسیم لهستان به دو بخش شرقی و غربی بین خود و شوروی کسب کرده بود، در تاریخ ۲۳ اوت ۱۹۳۹ با شوروی پیمان عدم تعرض امضا کرد. حتی در نوامبر ۱۹۴۰ مذاکراتی بین شوروی و آلمان نازی جهت پیوستن شوروی به پیمان سه جانبه شکل گرفته بود و شوروی هم استقبال کرده بود. اما به دلیل امتیازاتی که شوروی از فنلاند ، بلغارستان ،  ترکیه و ژاپن در نظرداشت و  از نظر آدولف هیتلر زیاده خواهی تلقی می شد ، روابط سیاسی و همکاری اقتصادی دو کشور تیره و تار شد و این دقیقاً زمانی بود که شوروی به ژاپن ومعاهده ی عدم تعرض بین دو کشور روی آورد.

این از اولین ابرقدرت که چراغ سبز رو ژاپن در واقع در آوریل ۱۹۴۱ روشن کرد و بریتانیا نهایتاً در کمتر از دو ماه ، در ژوئیه ی همان سال با دشمن دیرینه ی خود، شوروی، اتحاد نظامی بریتانیا و شوروی علیه آلمان را شکل داد.

دومین ابر قدرت رو هم که رسماً ژاپن پا روی دمش گذاشت و بی جهت و خارج از برنامه ، وقتی ازش توقع می رفت به شرق دور شوروی حمله ور شه، برعکس به موقعیت نیروهای آمریکایی هجوم برد و ایالات متحده رو رسماً وارد این جنگ کرد !

آدم یه متحد مثل ژاپن داشته باشه ، می تونه خیالش راحت باشه که در واقع احتیاجی به دشمن نداره. و به همین جهت جدا از هر آنچه مورخین در تاریخ آغاز و پایان جنگ جهانی دوم  مطرح می کنند، ما اینجا معتقدیم که جنگ جهانی دوم از همون روز جنگ دوم چین و ژاپن در ۷ ژوئیه ی ۱۹۳۷ شروع شد و راستش همونجا تموم شد !!! ژآپن یک تنه تکلیف کل جنگ رو روشن کرد . دستش درد نکنه. یعنی واضحتر بگیم ، اون بازی مونوپلی که زدید زیر میز و دعوا و درگیری شد رو یادتونه ؟ شما از همون موقع که زنگ زدید به هوشنگ و هوشنگ رو برای بازی دعوت کردید ! همه چی همونجا شروع شده و همونجا تموم شده !

ما حتماً براتون در بلاگ های بعدی بیشتر از گوشه و کنار جنگ جهانی دوم خواهیم گفت و امیدواریم که شما هم از خوندن این مطالب لذت ببرید.

پس فراموش نکنید، اگر به این دوره ی تاریک از تاریخ بشریت علاقه دارید و دنبال هیجان و اتاق فرار دلهوره آور یا حتی ترسناک هستید، حتما اتاق فرار BEHIND THE BARS  از مجموعه اتاق های فرار اسکیپ کیوب رو تجربه کنید. برای اونهایی که اطلاعات بیشتری از جنگ جهانی دوم دارن، کلی ایستر اگ تو این بازیمون داریم.

پس منتظرتون هستیم.

برچسب‌ها: اتاق فرار, اتاق فرار تهران, اتاق فرار توچال, اتاق فرار هیجانی, اتاق فرارbehind the bars

+ نوشته شده در یکشنبه دوازدهم مرداد ۱۳۹۹ ساعت 16:23 توسط امیررضا  | نظر بدهید

معرفی می کنیم ! عروسک دوست داشتنی و گوگولی آنابل!

سوژه ی اصلیمون ، فیلم آنابل. باید بهتون بگم که برعکس چیزی که تمام فیلم های ترسناک اول یا آخر فیلمشون صرفاً به شوخی و دروغ مدعی می شن که بر اساس واقعیت ساخته شدن. این فیلم آنابل کاملاً این موضوع در موردش صادقه و از روی واقعیت ساخته شده. و نه یک واقعیت جزئی ! منظورم اینه که فقط عروسک یک بنده خدایی اسمش آنابل نبوده. یا فقط از قضا اسم بازیگر زن نقش اول آنابل والیس نیست. ( حتماً از این بازیگر سریال پیکی بلایندرز رو ببینید ) نه ! این عروسک شوم ! دقیقاً به همین اسم وجود داشته و البته باید بگیم که داره ! و عیناً در قفسه ای شیشه ای که از کلیسای ترینیتی منهتن در نیویورک آمریکا  با طلسم تهیه شده محبوش شده! و مجدداً عیناً در موزه ی خانگی یک زوج نازنین که گویا هیچ سرگرمی و استعداد دیگری در زندگی جز این ژانگولربازی ها نداشتن، نگهداری می شه. این عروسک در سال ۱۹۷۰ و عیناً مطابق با فیلم از دو هم اتاقی که عروسک رو خود مدعی بودند که دزدیده اند تحویل گرفته می شه و گویا روحی که اون تو تسخیر شده متعلق به دختری به اسم آنابل هیگینز هست.

برگردیم به زوج وارن،  این زوج عاشق به نامهای ادوارد وارن ماینی و لورن ریتا وارن هردو در زمینه های فراطبیعی محقق محسوب می شدن و خیلی از مسائل شیطان شناختی رو خودشون به صورت خودآموز آموخته بودن. این زوج استثنائی امروز هردو از دنیا رفته اند ( اد در ۲۰۰۶ و لورن در ۲۰۱۹ ) و متأسفانه یا خوشبختانه ، آموخته های خودشون رو به بردارزاده ی اد و خواهرزاده ی لورن ، انتقال دادن ! می خوام بگم نگران نباشید ، هنوز کسی هست که حواسش به این عروسک و بقیه دوستایی که تو اون کلکسیون شخصی دوستان جمع آوری شدن ، رسیدگی کنه و ازشون مراقبت کنه.

گفتیم دوستای دیگه ، بله . این عروسکمون ، مثل آنچه در فیلم می بینید کنار مهره ها و اعضای دیگر شیطانی اسیر شده که به دیگر پرونده های زوج وارن مربوط می شه. زوج وارن پرونده های متعددی رو درش حضور داشتن و ایفای نقش کرده اند که باید بهتون بگم خیلی از بهترین فیلم های ترسناکی که دیدید و دنبال می کنید اصولاً به پرونده های همین دو نفر و تجربیات و دست نوشته های همین دو نفر بر می گرده. برای مثال فیلمهای احضار ۱ و ۲ که در آنها دو پرونده ی خانواده ی پرون و آمیتی ویل از مجموعه تحقیقات برجسته ی خانواده ی وارن به حساب می آیند.

پرونده های زوج وارن در خانواده ها و یا خانه های تسخیر شده یا نفرین شده زیاد هستن ، مثل خانواده ی آنفیلد پولترژئیست در لندن که باز الهام بخش در ساخت فیلم احضار ۲ بوده است و یا قتل هایی که در پرونده ها نشانی از تسخیر و جن زدگی یافت می شد، باز می شه برای نمونه به پرونده ی قتل آلن بونو ، توسط هم خانه اش، آرنی جانسون در سال ۱۹۸۱ اشاره کرد. این موارد زیاد هستن و در رابطه با هر پرونده الآن صرفاً یک سری نوشته هست که به تأیید و یا تکذیب آنچه گذشته می پردازه. اما عروسک آنابل ، در قفسه اش سر و مر و گنده حاضره ! و دیگر دوستهاش که اتفاقاً تصویری از اونها رو هم حتماً در فیلم آخر آنابل  با اسم Annabelle Comes Home می تونید ببینید. مثل جعبه ی موسیقی خانواده ی پرون ، سامورایی ، پیانویی که خود بخود نواخته می شه ، میمون اسباب بازی ، آینه ی احضار ، کتاب سگ سیاه ، بت شیطانی ، تابوت خون آشام و آجری از رهبر برلی و شاید عروسکی از آنابل ترسناکتر ، عروسک سایه ، که اگر کنارش بخوابید می تونه باعث ایست قلبی ، تفنس و حتی مرگتون بشه !

فکر کنم همین اندازه کافی باشه ، و در همین اندازه که بدونید این فیلم ها خیلی هم ساخته ی ذهن و تخیل نویسنده و فیلمساز نیست و نمی دونیم چرا و چجوری ، ولی بعضی ها واقعاً این اندازه بدشانس هستن که توی زندگیشون درگیر این مسائل شیطانی هم بشن !

اگر دوست دارید کمی فراتر از فیلم های ترسناک ، این فضاها رو از نزدیکتر و شاید ملموستر تجربه کنید حتماً اتاق فرار MY NAME IS SIDNEY  از مجموعه اتاق های فرار اسکیپ کیوب رو تجربه کنید. 

منتظرتون هستیم